جایگاه مردم در حوادث کلیدی پس از انقلاب

۹ دی ۸۸ و ظلم بزرگی که پس از فتنه به مردم شد

همیشه فراز و نشیب های انقلاب اسلامی رویش ها و ریزش هایی را در پی داشته است.انقلاب اسلامی که به وقوع پیوست عده ای که به عنوان «جمهوری اسلامی «اعتقادی نداشتند پس از انقلاب اسلامی نتوانست رای ۹۸ درصدی به جمهوری اسلامی را در ۱۲ فروردین ۵۸ تحمل کنند و  بر کوس مخالفت خود با عبارت «جمهوری اسلامی» کوبیدند چراکه مردم در مقابل خواسته ی جریان چپ گرا که یکی از مهمترین عناصر آن مهندس بازرگان رئیس دولت موقت بود، ایستادند و نگذاشتند ایده ی جمهوری دموکراتیک اسلامی که غربی شده جمهوری اسلامی بود به ثمر بنشیند.

به همین سبب جریان مجاهدین خلق و نهضت آزادی که در انقلاب اسلامی در کنار مردم حضور داشتند در برابر خواست مردم ایستادند اما این مردم بودند که آن ها را کنار زده و به خواست امام امت لبیک یاری گفتند.

پس از این مرحله نیز در برهه های مختلف جریانات دیگر نقاب از مقابل چهره ی شان کنار رفت . یکی از فتنه های دیگر مربوط به سال ۷۸بود. مجلس ششم که اکثریت آن را جریان به اصطلاح اصلاح طلب یا همان روحانیون مبارز و راست سنتی تشکیل می دادند، با تحصن در مجلس و همچنین فشار به رهبری برای پذیرفتن برخی خواسته های شان، ماهیت اصلی خود را نشان دادند که سبب شد تا بسیاری از این نماینده ها در دور هفتم مجلس رد صلاحیت شوند و ریزش های دیگری را رقم زدند گرچه روزنامه های زنجیره ای که حامی جریان اصلاحات بودند نیز در اتفاقات کوی دانشگاه نگاه اصلی خود را به ولایت نمایان ساختند و در کنار رسانه ها با القای تشنج در جامعه اتفاقات کوی دانشگاه را رقم زدند اما بازهم با تظاهرات مردمی و نمایش ایستادگی مردم بصیر بر آرمان های انقلاب اسلامی، این فتنه هم به یک ضد فتنه تبدیل و دست دشمن و عناصر آن را برای مردم آشکار کرد و سبب شد تا ریزش های دیگر برای نظام اسلامی رقم زده شود و ماهیت ضد مردمی و ضد انقلابی برخی رسانه های زنجیره ای علنی گردد.

اما ده سال پس از این واقعه انتخابات ۸۸ به عنوان مهمترین و پرشورترین انتخابات پس از انقلاب اسلامی به وقوع پیوست و  مشارکت تاریخی ۸۵ درصدی مردم در این انتخابات به طور قطع برای دشمنان جمهوری اسلامی سخت و گران مایه بود،  همین عاملی شد تا دشمن تلاش خود را برای انحراف این انتخابات از مسیرش که موجب افزایش قدرت راهبردی جمهوری اسلامی می شد، آغاز کند.

 از دیگر عوامل و عللی که سبب شد تا دشمن به فکر یک انقلاب درونی و رنگی بیافتد، حضور دولت نهم و همچنین روی کار آمدن جریان انقلابی در سال های دولت نهم بود که در کنار ضعف هایی که محمود احمدی نژاد داشت اما توانسته بود در بسیاری از مناسبات تاثیرگذار کشور من جمله سیاست خارجه قدرت نفوذ گفتمان انقلاب اسلامی را افزایش دهد  به نحوی که در نقاط مختلف جهان، جریان های انقلابی از ایران به عنوان الگو و حامی جریان های مستضعف یاد می کردند.

پس از انتخابات ۸۸ جریانی که نتوانسته بود مقدار رای لازم را کسب نماید به مانند دو نمونه ای که در ابتدا ذکر شد در مقابل خواست مردم ایستادند و اقدام به اعتراضاتی خارج از چارچوب قانونی کردند که در موارد بسیاری از آن عدم استناد به دلایل متقن و همچنین هم خطی با دشمن سبب می شد تا به اعتراض این جریان خدشه وارد گردد. همه ی اتفاقات سال ۸۸ و اعتراضات جریان بازنده انتخابات تا هنگامی که در چارچوب قانون انجام می شد مورد قبول نظام و مردم قرار می گرفت اما پس از خروج این اعتراضات از مسیر قانون و ورود آن به اعتراضات خیابانی که سبب ایجاد اغتشاش و همچنین  برهم زدن جو آرامش جامعه شد، نظام نیز برای دفاع از مردم در برابر فتنه گران ایستاد تا بتواند خطرات این جریان برانداز که به جای مسیرهای قانونی دست به تظاهرات زده بودند را برطرف نماید و دوباره آرامش را به جامعه بازگرداند.

اما با گذشت زمان این جریان ماهیت خود را بیش از پیش آشکار کرد به گونه ای در نمازجمعه نسبت به حرمت شکنی دریغ نمی کردند و همچنین در رویدادهای سیاسی انقلابی همچون ۱۳ آبان علنا با شعارهای اصیل انقلاب اسلامی به مخالفت آشکار می پرداختند و به جای یک خواسته ی سیاسی به مرور شعارهای ضد ولایت فقیه خود را علنی کردند.

نقطه ای که مردم از ماهیت ضد دین و ضد انقلاب این گروه فتنه گر و برانداز مطمئن شدند، هنگامی بود که در روز عاشورای سال ۸۸ این جریان به جای شرکت در غم و اندوه مردم عزادار ایران اسلامی که برای امام حسین علیه السلام به سر و سینه می زدند، در خیابان ها به شادی و پایکوبی پرداختند و نشان دادند که چگونه پیاده نظام رسانه های بیگانه شده اند و همان خطی که بی بی سی و سایر رسانه های معاند به آن می پردازند، را دنبال می کنند.

 پس از این بود که غبار فتنه از مقابل این جریان کنار رفت و همه مشاهده کردند که این عده ی قلیل که پس از خطبه های نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ رهبرمعظم انقلاب، هنوز بر اعتراضات خارج از مسیر قانون ادامه می دهند با یک گروه سیاسی مشکل نداشته بلکه با اصل نظام و شکل گیری آن عناد دارند.

 مردم پس از اینکه این جریان به طور کامل خود را نشان داد در ۹ دی سال ۸۸ چند روز حرمت شکنی های روز  عاشورا در مردمی ترین تظاهرات پس از واقعه ی ۷۸ به میدان آمدند و همه ی سلیقه های سیاسی با یک سخن مشترک آن هم «دفاع از اصول نظام» که مبتنی بر مبانی قیام حسینی شکل گرفته، دفاع کردند و خط خود را از این جریان ضد دین و ضد نظام جدانمودند و دراین روز  یکی از باشکوه ترین راهپیمایی های پس از انقلاب اسلامی رقم خورد. راهپیمایی که فضای غبارآلود فتنه را به طور کامل کنار زد و پس از این حجت بر تمامی مسئولین و سیاسیون حامی و همچنین ساکت در فتنه  تمام شد.

اما مسئولین پس از ۹ دی چه میزان با مردم همراهی کردند؟ سوالی است که باید در عملکرد افرادی پرسید که پس از واقعه ی ۸۸ هنوز با با کلمه ی فتنه مشکل دارند. فتنه ۸۸ به عنوان شاخصی مهم و کلیدی و همچنین تنها خط قرمزنظام برای سنجش بصیرت مسئولین تبدیل شد. متاسفانه حضور برخی مسئولین در مراسم های اعتراضی غیرقانونی سال ۸۸،از نقاط سیاه این دولت می باشد که هنوز مرز خود را با فتنه و فتنه گران مشخص نکرده اند بلکه جریان فتنه در سال ۹۲ حامی اصلی جناب روحانی بود و به طور قطع دولت نیز در سال آخر مرز خود را به خواسته های این جریان برای جلب نظر آن نزدیک تر خواهد کرد و این اشتباهی خطرناک است که برخی نشان ها همچون حضور و رای آوردن وزرای جدید دولت که مرزبندی مشخصی با اتفاقات سال ۸۸ و حماسه ی ۹ دی نداشته اند، سبب تصدیق این مهم می شود.

بزرگترین ظلم  زمانی در حق مردم  پس از اتفاقات سال ۸۸می شود که کاندیدایی از هرطیفی بخواهد با حمایت افرادی که آن سال مقابل خواسته ی مردمی ایستادند،  رای بیاورد و در عین مسئولیت رسمی درپست های اصلی دولت با خواسته های حقیقی مردم که دفاع از ارزش های نظام اسلامی می باشد،مخالفت کند. این نکته ای است که جناب روحانی باید مورد توجه قرار دهد چرا که بخش کثیری از جریان اصلاح طلب با حمایت رئیس دولت اصلاحات و جریان کارگزاران و سازندگی با حمایت هاشمی رفسنجانی، از اصلی ترین حامیان وی به شمار می آیند و این دو جریان هنوز پس از ۸۸ با خواسته ی مردم و فتنه مرزبندی مشخصی نکرده و استفاده از این دو طیف سیاسی بزرگترین ظلم به مردمی  است که زمستان ۸۸ در راهپیمایی ۹ دی و در خرداد ماه پای صندوق آمدند و همه  رای به جمهوری اسلامی دادند در حالی که جریان مقابل ۹ دی به دنبال تحقق جمهوری ایرانی یا همان جمهوری دموکراتیک اسلامی بود .

پ ن: فتنه 88 و 9 دی خیلی بهش علاقه  خاصی دارم. خیلی از غبارها رو از فضا کنار زد...9 دی روز عجیبی در تاریخ جمهوری اسلامیه و قطعا دست خداوند پشت این مردم بود.عجیب بود و هنوز عجیبه چطوری این جمعیت در سراسر کشور علیه فتنه قیام می کنه اون شعارها رو از عمق وجود فریاد می زنند من هنوز بعد از 7 سال که فیلم راهپیمایی 9 دی رو می بینم لرزه به تنم میفته و چشام پر اشک میشه از اقتدارالهی مردمی...