در حال خواندن دوباره ی مطلب قبلی وبلاگم بودم که نکته ای به ذهنم آمد برای تکمیل بخشی از آن که ممکنه شبهه بشود و صدالبته امکان سوءاستفاده را فراهم می کند
در بخشی از مطلب درباره ی مظلومیت شیعه صحبت کردم در تمام جهان...
اما مراد از این مظلومیت درماندگی و ضعف نیست بلکه مظلومیت در عین اقتدار است..
خیلی ها روز نهم ربیع الاول رو به همدیگر تبریک می گفتند..
مگرچه بود...آغاز امامت حضرت حجت «عج»...
اما من، به این قضیه که فکر می کردم ناراحتی اش از شادی اش برایم بیشتر بود و در دل احساس ناراحتی داشتم و دل تنگی...
نمی توانستم تبریک بگویم به کسی..نمی توانستم خوشحال باشم... نمی توانستم به برخی پیامک های تبریک که برایم می آمد پاسخ بدم..
در روزهای اخیر دیداری میان بخشی از جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی با رهبر معظم انقلاب انجام شده که از برخی دوستان نکاتی به من رسیده که در جلسه حاضر بودن و بخشی دیگر هم مباحثی است که در فضای مجازی نیز منتشر شده است.
